„Micocouliers Alley” autorstwa Laure Naimski: monologi cmentarne

Madeleine Jacquemain nie przebiera w słowach, kiedy rozmawia ze swoim psychiatrą, doktorem Mandelbaumem. Ma czarne poczucie humoru i ostry język. Ponieważ ma do niego żal, że umarł, zostawiając ją z jej nieszczęściem. Więc kontynuuje konsultacje przy jego grobie. Czego nie rozumie, to wiadomości, które wysyła jej, żądając pieniędzy. Dużej sumy. Chyba że jej telefon został zhakowany. Madeleine nie rezygnuje ze swoich monologów na cmentarzu, Allée des Micocouliers, gdzie pochowani są członkowie jej polskiej rodziny żydowskiej, Jakubowiczowie, jej oryginalne nazwisko. Garstka ocalałych z obozu.

Znajomi mieszkańcy tego miejsca, Fabrice, opiekun, enigmatyczny Simon i Pierre, antysemicki marmurowy robotnik, przerywają kąśliwe uwagi tej kobiety, która zmaga się z kryzysem wieku średniego. Nie wspominając o zmarłych, którzy zwracają się do siebie od grobu do grobu. W tej trzeciej powieści o tragikomicznym tonie Laure Naimski tworzy mały teatr cieni, w którym skargi żyjących odzwierciedlają rany zmarłych.

Artykuł zarezerwowany dla subskrybentów.

Zaloguj się

Chcesz przeczytać więcej?

Wszystkie nasze artykuły w całości już od 1 €

Subskrybować

Lub

Odkryj wszystkie nasze oferty